Kilka wskazówek na drodze w zmianie zachowania przemocowego na zachowanie wolne od przemocy…

1.Podstawą do zmiany każdego zachowania jest uświadomienie sobie tego, co się robi. Również w sytuacji stosowania przemocy kluczowe jest zdanie sobie sprawy ze swoich zachowań. Osoby stosujące przemoc zwykle uzmysławiają to sobie w sytuacjach, w których:

– w sytuację rodziny zaczynają ingerować odpowiednie służby (np. dzielnicowy, kurator sądowy, pracownik socjalny)

– osoba doświadczająca przemocy lub świadkowie sytuacji dzwonią pod numer alarmowy policji

– osoba doświadczająca przemocy podejmuje decyzję o wyprowadzeniu się z lokalu, zerwaniu kontaktu z krzywdzącym       partnerem lub partnerką

– świadek zdarzenia lub osoba, która dowiedziała się o stosowaniu przemocy podjęła interwencję, zareagowała przeciwstawiając się jej

– osoba doświadczająca przemocy lub świadek składa do prokuratury zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.

– stan zdrowia osoby, która doświadczyła przemocy jest ciężki

– sąd karny wydaje wyrok pozbawienia lub ograniczenia wolności z art. 207 kk.

– sąd rodzinny zasądza ograniczenie lub odebranie praw rodzicielskich, podejmuje decyzje o umieszczeniu dziecka w rodzinie zastępczej lub placówce opiekuńczo – wychowawczej.

 Ważne jest, aby osoba stosująca przemoc zdała sobie sprawę, że zachowanie, które podejmuje jest krzywdzące dla drugiej osoby.

2. Kolejnym krokiem jest podjęcie decyzji o zmianie, gotowość podjęcia wysiłku na rzecz wdrożenia w życie nowych zachowań, które nie krzywdzą bliskich. Idealna sytuacja jest wtedy, gdy osoba stosująca przemoc, mając świadomość niewłaściwego postępowania, sama chce się zmienić. Często jednak motywacją do wprowadzania zmian są wyroki sądowe, interwencje służb czy zerwanie kontaktów przez osobę doświadczającą przemocy.

3.  Jeśli osoba stosująca przemoc uświadomiła sobie swoje zachowanie i podjęła decyzję o zmianie to nadszedł czas na podjęcie pracy nad sobą, swoimi przekonaniami i zachowaniami. Warto tutaj skorzystać z oferty pomocowej dostępnej lokalnie. Źródłem informacji w województwie zachodniopomorskim może być żółta kartka

Jednym z elementów pracy nad zmianą swoich zachowań jest konfrontacja z fałszywymi przekonaniami, które często osoby stosujące przemoc podzielają:

– przemoc jest odpowiedzią, reakcją na złość drugiej osoby (straciłem/am kontrolę nad sobą)

– kobiety/mężczyźni manipulują (jak mówi „nie” to znaczy, że „tak”)

– kobiety/mężczyźni myślą o swoich partnerach jako o źródle pieniędzy

– jeżeli ja nie będę jej/jego kontrolował/a to ona/on będzie kontrolować mnie

– kobiety/mężczyźni chcą być podporządkowane/i mężczyznom/kobietom (w innym razie by odeszła/odszedł)

– zazdrość jest naturalna u kobiet/mężczyzn (jest oznaką miłości)

– mężczyzna/kobieta nie może się zmienić jeśli partner się nie zmieni

– dzieci muszą być podporządkowane/ bezwzględnie posłuszne rodzicom

Warto też zastanowić się jak można zareagować inaczej, w jaki sposób szukać rozwiązań i porozumienia z drugą osobą tak, aby jej nie ranić. Obserwacja innych ludzi radzących sobie z podobnymi sytuacjami używających metod dla nikogo nie krzywdzący ułatwia refleksję nad alternatywnymi sposobami radzenia sobie w trudnych momentach i nad zmianą własnego zachowania.

Najważniejsze jednak w procesie zmiany jest to, żeby pamiętać, że to osoba stosująca przemoc ponosi całkowitą odpowiedzialność za swoje zachowanie i absolutnie nic jej nie usprawiedliwia. Dlatego to właśnie osoba stosująca przemoc musi podjąć decyzję i zacząć działać na rzecz zmiany swoich przekonań, zachowań i postawy.

Opracowała: Iwona Pietrzykowska , psycholog, Ośrodek Pomocy dla Osób Pokrzywdzonych Przestępstwem Stowarzyszenia SOS dla Rodziny w Szczecinie
www.sos.home.pl